Recep Eser
Haberdiyarbakir.Org // Columnist
İletişim haberdiyarbakir.org@msn.com
Bugün Ülkemizin tüm illerinde, ilçelerinde hatta köylerinde bile evsiz, barksız, terkedilmiş, sahip çıkılmamış, arayıp sorulmayan, bir şekilde başına bir olay gelmiş, akli dengesi yerinde olmayan, alkol yada madde kullanan, sokaklarda, parklarda, bahçelerde yada ev denilmeyecek kadar kötü yerlerde, çok kötü koşullarda kalan yada kalmaya mecbur olan onlarca yaşlı, genç, erkek, bayan hatta çocuk denecek yaşta olan insanlarımız var.
Bu insanlarımız daha iyi şartlarda yaşamaları gerekirken maalesef beslenme, lavabo, banyo vb. problemlerle baş etmeleri gerekiyor. Yazın sıcağında serinlemek, kışın soğuğunda ısınmak için de ayrı bir çaba sarf etmekteler. Bugün bu tür insanlarımız ya bir televizyon kanalına ya da sosyal medyaya bir şekilde çıkınca fark ediliyor. Yoksa kimsenin bunları fark edip gördüğü yok. Çok azda olsa bu insanlarımız özellikle televizyonlara çıkınca mutlaka o yerin seçilmişi, atanmışı ya da azda olsa durumu iyi biri tarafından televizyonlara bağlanıp, göğsünü gere gere yardım yapacağını söylüyor. Yapılıp yapılmadığını da bilemiyoruz tabi ki.
Ya Ben Her Zaman Söylüyorum. Bu seçilmiş ve atanmışların çok azı hariç hiç biri görevini yapmıyor. Bunlar yalnızca koltuklarına otursunlar gelsin çaylar, gitsin kahveler diyorlar. Zaten yapmadıkları mesaide bitince ya lüks bir mekâna, y ada lüks evlerine giderler. O gittikleri yerlerde bile akılları koltuklarında kalıyor. Ya biri alıp götürse o güzelim koltuğumu. Ya başkası atanırsa yerime. Koltuklarının başlarına bir iş gelmeden bir an önce sabah olsa da kavuşsalar onlara. Biri atanana, ya da görev süreleri dolana kadar o koltukların tadını çıkarsınlar. Şimdi bu koltuk sahipleri diyecekler ki, Bunları bulmak bizim işimiz mi? Evet bunları bulmak sizin işiniz. Çünkü sizin işinizin sınırınız içinde bu insanlar. O yüzden bizzat sizin işiniz.
Seçilmeden ya da atanmadan önce verdiğiniz sözleri, ettiğiniz duaları hatırlayın bakalım. Ya bunları nasıl bileceğiz? Nereden haberimiz olacak? O klimalı lüks odalarınızdan, o bir türlü bırakıp ayrılamadığınız koca koltuklarınızdan kalkın, sokağa çıkın, insanların içine girin bi. Bakın her şeyi göreceksiniz. Zamanınız mı yok? Olabilir. O zaman ben size akıl vereyim. Birimlerinizdeki görevli olan çalışanlarınıza söyleyin. Onlar bulup getirirler. Daha da olmadı, her mahallede muhtarlar var. Ya da o mahallenin, sokağın ileri gelenleri var. Birimleriniz onlarla irtibata geçecek, bulup getirecek sizler de gerekleri yapacaksınız hepsi bu.
Bunlar aklınıza mı gelmiyor? Gelmez tabi ki. Derdi üzüm yemek olanın aklına gelir. Derdi ben değil de biz olanların aklına gelir. Derdi memleket ve o memlekette yaşayan insanlar olanın aklına gelir. Derdi hizmet olanın aklına gelir. Derdi kazandığı paranın hakkını verenlerin aklına gelir bunlar. Oysa sizin böyle bir derdiniz yok. Yapıştığınız koltuklara, makam odalarınıza, lüks araçlarınıza emrinizde ki şoför, odacı ve diğer çalışanlara bir şey olmasın, elinizden gitmesin yeter. Son olarak, Yapmanız gerekenleri yapın. Yoksa bunların hepsi sizden sorulur. Sizin de eşleriniz, çocuklarınız, torunlarınız var haberiniz olsun. Şimdi o koltuklarınızda kalkın ve bu şekilde yaşayan insanları tespit etmek için gerekeni yapın. Siz bunları yapın, bizlerde haberlerinizi yapalım ve hep beraber sizi alkışlayalım…
Yorum Yazın