Recep Özoğul
Haberdiyarbakir.Org// Columnist
İletişim haberdiyarbakir.org@gmail.com
Değerli okuyucularım, İlk köşe yazım olan "İz Bırakanlar"a gösterdiğiniz ilgiye gönülden teşekkür ederim. Okuyucusuyla buluşamayan her kitap öksüz bir çocuk gibi boynu bükük kalır tozlu raflarda. Kitap, öksüz olunca müellifin kalbi hüzünle yanan bir muma benzer. Mum yanar ve kendini bitirir. Eseri okuyucuya ulaşmayan yazar da zamanla yazmaya ve üretmeye olan inancını kaybeder ve mum gibi eriyip söner. Bu çok dokunaklı bir hadisedir. Çünkü her yazar, büyük bir hevesle ve heyecanla başlar edebiyat yolculuğuna. Bu yolculukta kendisiyle aynı duygu ve düşüncede olan insanlarla beraber olmayı arzular. Yazarı motive eden en önemli unsurdan biri kendisine yol arkadaşlığı yapacağı kişilere ulaşma isteğidir. Bu yol arkadaşları okuyuculardır.
Yazar, okuyucularına yeni ve özgün bir dünya sunmak için bütün bilgi birikimini ortaya koyar ve duygu dünyasının kapılarını sonsuza kadar açar. Bu dünyada iyi-kötü, güzel-çirkin, basit-karmaşık, önemli ve önemsiz her şey duyguların akıl süzgecinden geçirilmesiyle ve estetik bir kaygıyla bezenmiş bir biçimde kendini gösterir. Yazar, bu dünyayı sunabilmek için derin gözlemler, okumalar, sorgulamalar yapar. Ve en nihayet yazar, büyük bir çalışma evresi sonunda zihninde kurguladığı, kalbiyle bağlandığı metni bir esere dönüştürür. Bu eser, yazar için ekmek ve su gibi mübarektir artık. Bin bir uğraşla tamamlanan eseri basmaya sıra gelmiştir şimdi. Eser bir dizi incelemeden geçer. Eserin basılmaya uygun yani değer olup olmadığına bakılır. Tüm bu sancılı süreç sonunda eser, piyasaya çıkar. Yazar, büyük bir heyecan ve merakla eserinin satın alınmasını ve okunmasını bekler. Kitap, okuyucu ile buluşursa her şey yolunda demektir. Bu durumda yazar, amacına ulaşıyor anlamı da çıkabilir. Ancak kitap okuyucu tarafından ilgi görmez veya fark edilmezse işte bu kötü. Eserlerin de bir ruhu vardır. Onlar da kırılıp ağlarlar. Kapağı açılmamış her kitap bu hissiyatı uyandırır bende. Yazarın da kalbinin parçalanması, göz nuru olan eserinin yalnız bırakılmasındandır. Değerli okuyucularım, okumak dünyanın en güzel ve en faydalı etkinliklerinden biridir. Okuyalım. Okudukça paylaşalım. Paylaştıkça zenginleşelim.. Ve hep birlikte güzelleştirelim dünyayı.
Çok Güzel Bir Yazı Duygusal ve Öğretici Tebrik ederim.
Güzel Bir Edebi Yazı olmuş...Başarılar Devamını Dilerim